Feike Asma was de meest populaire en meest verguisde Nederlandse organist van zijn generatie. Vooral in zijn vroege jaren was zijn orgelspel zeer bombastisch en hijgerig. Deze cd, met opnamen uit de jaren 70, laat een meer bezonken Asma horen. Een uitzondering is de ruig gespeelde Finale (Sonate in d) van Alphonse Maily, waarmee Asma zijn fans ongetwijfeld een plezier deed. In deze toegankelijk gecomponeerde orgelmuziek heeft zo’n kortademige aanpak wel iets aanstekelijks. Bizar genoeg presteerde Asma het in de jaren 50 om ook de superieure Bach zo te behandelen, wat toch wel dubieus is. Het openingswerk van Jan Zwart (Canonisch voorspel) is met veel liefde gebracht: oprecht sentimenteel zonder ordinair te worden. Track 6 is een radio-interview, waarin Feike Asma met enthousiasme spreekt over de muziek van Hendrik Andriessen en Marius Monnikendam . (HJ)