Met haar debuut-cd On A Mission sloeg de stoere Kathleen Anne Brien in 2011 een brug tussen de opkomende dubstep en de dansvloer. Dubstep-light kon je het noemen, maar anders dan bij ‘zwaargewichten’ als James Blake kreeg je van liedjes als Movement en Broken Record wél onbedaarlijk zin om op stap te gaan. Intussen zijn we vijf jaar en twee cd’s verder – in 2013 verscheen nog het vrijwel onopgemerkte Little Red – en vervolgt de inmiddels 27-jarige Katy B haar missie. Die anno 2016 feitelijk nog minder te maken heeft met dubstep, inmiddels een volwassen genre, maar nog wel met mensen aan het dansen krijgen. En dat lukt prima, met schaamteloos naar de jaren 90 knipogende nummers als I Wanna Be (Crystal Waters meets The Tamperer) en Dark Delirium. Maar waar op On A Mission slechts Ms Dynamyte even meedeed, duiken hier in elk liedje een of meer helpers op; van R&B-ster Craig David tot hedendaagse elektronicameesters als Four Tet en Floating Points. Het maakt Honey een wat gefragmenteerd geheel, en Katy stiekem wat minder stoer. (RME)