Waar heb je dat toch meer gehoord? Een band die met gedragen muziek en fraaie, niet altijd begrijpelijke teksten stilaan uitgroeit tot een van de grootste groepen van het land. Met een zanger die tot de beste wordt gerekend, en die na een solo-uitstapje terugkeert op het oude nest. Die noodgedwongen op zoek moe(s)t naar een nieuwe drummer. Sinds ze met hun vierde album The Seldom Seen Kid (2010) de Mercury Price wonnen, is een nieuwe Elbow – want over hen gaat het hier – een Grote Gebeurtenis. Gek genoeg was The Seldom Seen Kid niet veel beter dan de platen die ervoor of erna kwamen. Hooguit heeft het experimentele en de grilligheid van debuut Asleep In The Back steeds meer plaatsgemaakt voor ambachtelijke liedjes. Die op Little Fictions weer wat kleiner worden gehouden dan voorheen. Prachtig zijn de single Magnificent (She Says), Gentle Storm en de titeltrack. Maar elders, zoals het met obligaat koorgezang opgedirkte All Disco, bekruipt je het gevoel dat je het eigenlijk allemaal wel kent. En dán schiet ’t je te binnen: Bløf . (RME)