In oktober 2016 was het op de kop af 30 jaar geleden dat bij het Engelse muziekblad NME een gratis cassettebandje zat ( C86 ), dat wel beschouwd wordt als beginpunt van de indiemuziek. Van de 22 acts kwamen er liefst zes uit Schotland. Met name Glasgow is altijd vruchtbare grond voor de betere gitaarmuziek gebleven: Belle and Sebastian, Franz Ferdinand, Chvrches… En nu dus Honeyblood, een damesduo dat op dit tweede album overtuigend verdergaat waar C86 destijds ophield. Pakkende powerpopdeuntjes als titeltrack Babes Never Die, Sea Hearts en Love Is A Disease doen vooral qua zang denken aan inmiddels vrijwel vergeten namen als The Primitives , We’ve Got A Fuzzbox (And We’re Gonna Use It) en Voice Of The Beehive . Al gooien Stina Tweeddale (zang/gitaar) en Cat Myers (drums) er doorgaans wel een, in 2016 weer hip, grungesausje overheen. Nu ook cassettes weer in zwang schijnen te zijn, lijkt het me hoog tijd voor een C16-editie, met daarop in élk geval Honeybloods zalig nostalgische Gangs. Wie pakt dat op? (RME)