Tijdens de sessies van het pretentieloze Star Wars nam Wilco nog een album op. Een album waarop de rockers hun rustigere kant toonden. Schmilco, de tiende Wilco-plaat, is gevuld met bescheiden akoestische liedjes. Net als op Star Wars zijn de melodieën en arrangementen eenvoudig. De muziek is er vooral om de juiste toon te zetten. Zanger Jeff Tweedy mompelt en fluistert, de virtuoze musici naast hem spelen terughoudend. Verwacht dus geen avontuurlijke rootsrock, zoals op de bekende meesterwerken van de groep uit Chicago. Dat is even schrikken. Daarentegen, Wilco heeft met albums als Summerteeth en A Ghost Is Born al gek genoeg gedaan. De vindingrijkheid verstopt het begaafde zestal nu onder de oppervlakte. Dat is óók knap, al maakt het niet meteen indruk. Reken maar dat de liedjes je uiteindelijk toch weer raken. Wilco blijft ook zonder alle rimram een van de beste Amerikaanse gitaarbands. (JE)