Het is opmerkelijk hoe een artiest als The Field met een concept als herhaling toch zo veelzijdig weet te zijn. Op zijn zesde album laat hij horen dat hij zijn trucje inmiddels heeft geperfectioneerd en er thematisch ook nog een draai aan weet te geven. De titel verwijst namelijk naar een moment waarvan je niet zou willen dat het ooit voorbij gaat. Zoals op voorgaande albums duren de meeste nummers gemiddeld tien minuten, maar sommige zouden makkelijk een half uur door kunnen gaan. Soms heeft Axel Willner slechts een spookachtige sample van een stem nodig of een enkele beat die hij zodanig oprekt en herhaalt dat een volstrekt eigen universum ontstaat. Ogenschijnlijk simpel, maar minutieus opgebouwd. Zo ontstaan bezwerende techno-nummers vol van textuur, die je meenemen naar de bijzondere wereld van deze geluidskunstenaar. (JvQ)