In 1999 bracht Cecilia Bartoli haar Vivaldi Album uit. Vivaldi was op dat moment welbekend van de Vier Jaargetijden, maar zijn opera’s waren vrijwel vergeten. Het succes van Bartoli’s album bracht Vivaldi weer op de kaart als operacomponist. Bartoli had haar weg gevonden. Het ene na het andere album werd uitgebracht met vergeten operajuweeltjes. In 2018, 20 jaar na het Vivaldi Album, wijdt Bartoli opnieuw een cd aan Vivaldi. Omdat de uitgave samenvalt met het 30-jarige jubileum van Bartoli bij Decca, staat het album vol met foto’s van Bartoli aan het begin van haar carrière. Het tweede Vivaldi Album is opnieuw een prachtige cd. Vivaldi behoort nu eenmaal tot de grootheden in de geschiedenis. Niet voor niets vormde hij een inspiratiebron voor Bach. Nog steeds kunnen zijn harmonieën gewaagd klinken. Bartoli zingt mooi met veel oog (of oor) voor detail. Zij en het Ensemble Matheus zitten op één lijn. De aria’s met een verplichte partij voor solo-instrument (naast de zangpartij) behoren tot de hoogtepunten. Maar eigenlijk is alles wel een hoogtepunt op dit album. (CP)