De Britse cellist Danny Keane voelt zich thuis in vele muzieksoorten. Hij speelde met de triphop-groep Lamb , maar ook met de Ethiopische percussionist Mulatu Astatke . Met zijn eerste solo-album lijkt hij aansluiting te zoeken bij de florerende jonge en eclectische Britse jazz-scene. Leden van onder andere Sons Of Kemet en The Heliocentrics staan hem daarin bij. Maar hij lijkt nog veel meer te willen en vergaloppeerd zich zodoende een beetje op een album dat alle kanten opschiet en geen rust of samenhang lijkt te kennen. Afro-beats, world-grooves, mainstream jazz, fusion, neo-klassiek, minimal en rock en schieten langs en door elkaar heen. Wanneer hij een spannende groove heeft opgezet in bijvoorbeeld Twenty Tonnes Of Tension, dan moet er, alsof dat niet genoeg is, ineens ook nog een koor invallen. Aan zijn kunnen valt niet te twijfelen, maar misschien wilde Keane teveel tegelijk op dit debuut. (MR)