Met een titel als SUCKAPUNCH mag je een muzikale klap in je gezicht verwachten. Met het openingsnummer Nice To Me lost de Engelse band die verwachtingen al meteen in. Hoewel zij hier nog vertrouwd klinken, kiest het kwintet er op hun zevende album voor om naast poppunk en post-hardcore ook met andere stijlen te experimenteren, zoals elektronica. Op die momenten klinkt de band als Enter Shikari , waarmee zij een soortgelijke energie delen. Toch zorgt het experiment er op deze plaat ook voor dat de scherpe randjes soms verloren gaan, waardoor de band hier en daar als stadion-act uit de hoek komt. Zo heeft een nummer als Kill The Mood wel veel weg van Imagine Dragons . Die verdeling tussen enerzijds scherpe poppunk en anderzijds (bombastische) indierock is op SUCKAPUNCH net niet helemaal goed gebalanceerd. (JvQ)