De zoektocht naar een balans tussen het nieuwe en het oude speelt in veel flamencoproducties een grote rol. De flamenco is een levende kunstvorm, maar makers voelen dat die, onder invloed van populaire, commerciële tendensen met uitsterven wordt bedreigd. Hieruit volgt de behoefte van veel artiesten om melodieën en vormen uit de vroegste flamencogeschiedenis op te nemen in hun repertoire. De uit Granada afkomstige zanger Antonio Campos is hierin geen uitzondering. Op Tardo Antiguo zingt hij bijvoorbeeld corridos: een zangvorm die gebruikt werd voor de orale overdracht van verhalen. Gitarist en producer Dani de Morón, exponent bij uitstek van de moderne lichting flamencogitaristen, zorgt er met zijn glanzende gitaarspel en dito productie voor dat het album allesbehalve archaïsch klinkt. Maar net als de plaat te eigentijds gaat klinken, neemt gastgitarist Rafael Riqueni de begeleiding op zich, met een contrasterend traditioneel en doorleefd geluid. Zo blijft de luisteraar zich te allen tijde bewust van het evenwichtsspel tussen oud en nieuw. (JV)