De première van Rachmaninovs Eerste Symfonie in 1897 liep uit op een fiasco. Het debacle was mede te wijten aan de dirigent Aleksandr Glazoenov , hij zou te veel gedronken hebben. Rachmaninov raakte vervolgens in een diepe depressie. Pas na enige jaren herwon hij zijn zelfvertrouwen, mede dankzij hypnotherapie. Zijn muziek werd voller, de melodieën werden breder. Een goed voorbeeld is de Tweede Symfonie (1906-07), en dan met name het Adagio met zijn prachtige klarinetmelodie. Mariss Jansons is een meester in deze muziek. Hij had Rachmaninovs orkestmuziek al integraal opgenomen in een veelgeroemde opname met het St. Peterburg Filharmonisch Orkest. Hier gaat het echter om een live opname van de Tweede Symfonie, in 2010 gemaakt in het Concertgebouw. ‘Het is muziek die Jansons op het lijf geschreven is, en met zo’n super wendbaar en in topvorm stekend orkest kon hij alle kanten op die hij wenste. Supermooi het derde deel, waar je altijd het gevoel hebt dat Rachmaninov alles in de eerste maten al weggeeft’, aldus Peter van der Lint in Trouw. (HJ)