Emmanuel Chabrier was een advocaat, pianovirtuoos en getalenteerd componist die zich graag bewoog in de wereld van kunst en literatuur. Hij kon de dichter Verlaine en de schilder Manet tot zijn vrienden rekenen en hij was een groot bewonderaar van Wagner. Chabrier had nooit les gekregen op het conservatorium en ontwikkelde zijn eigen muziekstijl, waarmee hij uiteindelijk veel invloed had op een volgende generatie componisten. Chabrier schreef serieuze opera’s in de stijl van Wagner, maar componeerde even goed een operette. Hij was een liefhebber van humor, zelfspot en satire en bovendien begaafd met een uitstekend gevoel voor ritme. Chabriers operette L’Étoile (1877) werd in de 20ste eeuw erkend als een parel binnen het Franse genre, vol aanstekelijke melodieën en amusante muzikale satire. De operette gaat over koning Ouf I die voor zijn verjaardag op zoek is naar iemand die hij ter dood kan veroordelen, want wat is een verjaardagsfeest zonder een executie? Hij vindt een slachtoffer, een smoorverliefde jongeman genaamd Lazuli, maar krijgt vervolgens van zijn astroloog te horen dat zijn lot met die van de jongeman verbonden is. Als Lazuli sterft, zal ook Ouf spoedig sterven. Ouf besluit daarop de jongen maar niet te spietsen. In plaats daarvan laat hij hem vertroetelen in het koninklijk paleis. Lazuli wil echter niets anders dan zijn vrijheid terug om weg te kunnen lopen met zijn geliefde. In het seizoen 2014-2015 stond L’Étoile op het programma van de Nederlandse Opera in een charmante productie met een uitstekende cast onder wie Stéphanie d’Oustrac in de travestierol van Lazuli. (CP)