Carl Nielsens internationale reputatie rust voornamelijk op zes symfonieën en drie concerten (viool, fluit, klarinet). Hij is wellicht minder bekend dan die andere Scandinaviër, Sibelius . Toch had ook Nielsen een eigen geluid en een eigen visie. Denk aan de wonderlijke ironie van de Sinfonia Semplice (Zesde symfonie). Of aan zijn rigide zwanenzang Commotio (voor orgel): een à la Buxtehude , vooruitwijzend naar de neobarok van Distler en Pepping . Deze cd laat het begin van Nielsens doorbraak horen, beginnend in Kopenhagen. De energieke Eerste symfonie - met een prachtig Andante - werd in 1894 succesvol in première gebracht in aanwezigheid van de Deense koninklijke familie. De Tweede symfonie (1902) is een uitbeelding van de vier temperamenten: cholerisch, flegmatisch, melancholisch en sanguinisch. De Seattle Symphony o.l.v. Thomas Dausgaard werd in 2018 uitgeroepen tot Orchestra of the Year door Gramophone. De uitvoeringen van Nielsens Symfonieën nrs.3 & 4 werden in 2019 genomineerd Best Orchestral Performance Grammy Award. (HJ)