In 1999 bracht de Indiase Brit Nitin Sawhney Beyond Skin uit, een muzikale polemische beschouwing over nationaliteit, ras, religie en identiteit. Een enorm statement voor een muzikant die zich doorgaans niet met politiek bezighoudt. Immigrants kan gezien worden als het vervolg hierop. Volgens eigen zeggen is het een muzikaal feest voor immigranten over de hele wereld. Alhoewel, feest? Getuige het openingsnummer Down The Road, gevormd door zeer droevige triphop die de treurige situatie in het land van herkomst beschrijft, gaat het hier niet om mensen die in een vakantieland een hotelletje willen beginnen, maar om vluchtelingen die een veilig heenkomen en een fortuinlijke toekomst in een ander land zoeken. Deze mineurstemming wordt gedurende de hele plaat doorgevoerd en vaak onderstreept door prachtig gearrangeerde Indiase vocalen gemengd met violenpartijen en de droevige flamencogitaar van Sawhney. Uiteraard wordt ook het gebrek aan enthousiasme van de lokale bevolking ten opzichte van de nieuwkomers aangekaart, hetgeen opnieuw tot weinig vrolijke, doch prachtige geluiden leidt. Schitterende melancholieke muziek waar het verdriet van afdruipt. (AD)