Lang voordat ze een vette hit scoorden met hun cover van het door Ronny Laws gecomponeerde Always There (1991), was het door gitarist Jean ‘Bluey’ Maunick opgerichte Incognito een van de topbands uit de indertijd zwaar onderbelichte Britse jazzfunkscene. Zij speelden spetterende jazzfunk in de stijl van Amerikaanse bands als Pleasure en Side Effect , maar dan net iets gladder. Smooth, zoals ze dat noemen, maar dan weer niet zo glad als smooth jazz. Totdat ze met genoemd Always There scoorden zetten hun muzikale prestaties weinig financiële zoden aan de dijk, dus het is ergens wel begrijpelijk dat ze ervoor kozen om daarna aan de veilige kant te blijven en elk jaar hetzelfde album uit te brengen. Met het side-project STR4TA is hier eindelijk verandering in gekomen. Samen met enkele collega’s van Incognito en gelijkgestemde muzikanten uit de acid jazz scene, gaat Bluey terug naar af om te verrassen met een superswingend album vol funky grooves die in de jaren 80 niet hadden misstaan. Het feit dat Aspects mede geproduceerd is door Gilles Peterson werkt daar natuurlijk ook aan mee. Bovendien zorgt het voor veel airplay op diens radioshow. (AD)