Heel soms verschijnt er zo’n album waarover alle recensenten het eens lijken te zijn – op eentje na. An Overview On Phenomenal Nature van Cassandra Jenkins is zo’n album. Op Metacritic.com, de site die de gemiddelde scores van alle toonaangevende Engelstalige publicaties berekent, scoort de opvolger van debuut Play Till You Win uit 2017 een 8,7. Critici buitelen over elkaar heen met loftuitingen over de lome sfeer, de pastorale instrumentatie, de productie van Josh Kaufman (onder meer bekend van The Hold Steady ) en Jenkins’ persoonlijke teksten (in het veelgeprezen praatzangnummer Hard Drive zit onder meer een stukje gesprek met haar therapeut). En het ís zonder meer mooi, wat de jonge New Yorkse singer-songwriter hier in iets meer dan een halfuur laat horen. Maar deze recensent kan er eenvoudigweg geen liedjes in ontdekken. Wellicht is dat ook helemaal niet de bedoeling. Wat bijvoorbeeld te denken van de instrumentale uitsmijter The Ramble waarin fluitende vogeltjes gezelschap krijgen van kosmische synths en de sfeerbepalende saxofoon van Stuart Bogie ? Misschien moeten we dit als een hedendaagse jazzplaat beoordelen. (RME)