Heel even zet Half Waif (echte naam: Nandi Rose Plunkett) je met het openingsnummer van haar derde album op het verkeerde been. Ze lijkt daarmee terug te gaan naar het akoestische geluid van haar eerste twee albums. Maar als in het tweede nummer Swimmers de pulserende synths hun intrede doen, weet je dat Mythopoetics in het verlengde ligt van voorganger The Caretaker (2020). Deze keer bekijkt Plunkett opnieuw ongemakkelijke gevoelens zoals eenzaam- en onzekerheid, hoewel zij minder kil klinkt dan op haar vorige album. De warme ondertoon komt opnieuw voort uit haar mooie pianospel. Daar plaatst ze indringende drumritmes en bezwerende elektronica onder. Ook qua stemgeluid laat Half Waif hier een indrukwekkende variatie horen. Mythopoetics is rijk aan emotie en omhult deze met een laagje mysterie. (JvQ)