Voor het Deense gezelschap Efterklang was de corona pandemie juist een uitgelezen kans om nog dichter bij elkaar te komen. Voor Windflowers focuste de band zich juist op het essentiële, maar wilden zij aan die essentie ook een twist meegeven. Zo staat dit album voor verandering. Een omschakeling in mindset, maar ook qua geluid. Nog steeds maakt de band rijke soundscapes, al schoven zij deze keer weer wat dichter naar het geluid van hun debuut, de vertrouwde mix van downtempo elektronica die wordt aangevuld met blazers en strijkers. Het voornamelijk langzame en voortkabbelende karakter zal opnieuw niet iedere luisteraar aanspreken, maar vaak levert het mooie momenten op. Erg fraai is ook het slotnummer, waarin de Deense band hun abstracte klanken combineert met de repeterende techno van The Field . (JvQ)