Het booklet bij deze cd bevat een foto uit 1937 van Bartók met een glas, genomen in het huis van Paul Sacher nabij Basel. Misschien werd er getoast op de première van Bartóks Muziek voor snaren, slagwerk en celesta. Het stuk was speciaal geschreven voor het tienjarige jubileum van Sachers kamerorkest. Het is één van Bartóks beste stukken, zinderend van innovatie en toch toegankelijk. De snelle delen zijn een spannende wedstrijd tussen twee wedijverende strijkersgroepen, met piano, slagwerk en celesta als scheidsrechters. Dirigent Susanna Mälkki houdt aan het begin van deel II (allegro) het tempo kennelijk bewust in, om pas daarna vol gas te geven. Bartóks omstandigheden als balling in de VS waren moeilijk vanwege armoede en een verslechterende gezondheid. De opdracht voor Concert voor orkest voor het Boston Symphony Orchestra zal een opsteker zijn geweest. Het concert viel in de smaak bij het Amerikaanse publiek, wat het weer verdacht maakte bij puristische luisteraars. In een toelichting typeerde Bartók het vijfdelige werk als de ontwikkeling van de 'strengheid van het eerste deel en het macabere doodslied van de derde tot de levensbevestiging van het laatste.' (HJ)