Op haar debuut en inmiddels indie-klassieker Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit (2015) zette de Australische Courtney Barnett zich op de kaart met haar lichtelijk ruwe, nonchalante indierock, doorspekt van humoristische teksten. Opvolger Tell Me How You Really Feel (2018) liet een meer gepolijst geluid horen. Op deze derde plaat zijn de ruwe randjes ook minder goed terug te vinden, al blijft haar muziek een ontwapenende factor hebben. De voorbijglijdende gitaarriffs doen soms denken aan rockmuziek die in de jaren 90 gemaakt werd, maar er zijn ook invloeden uit surfrock terug te herkennen. Door haar gitaarcomposities wat breder uit te smeren, legt de Australische een fijne vorm van dromerigheid in haar muziek. Waar komt die rust dan vandaan? Het heeft er mogelijk mee te maken dat Barnett zich na een relatiebreuk thuis vond in het midden van een lockdown en besloot die gevoelens om te zetten in muziek. Het levert in dit geval een indrukwekkend derde album op. (JvQ)