Het zal geen toeval zijn dat Saint-Saëns’ Derde Symfonie (‘Orgelsymfonie’) en Vierde Pianoconcert hier gecombineerd zijn: twee topstukken waarvan de overeenkomsten zich als vanzelf opdringen. In beide stukken wordt een thema als een zaadje geplant, dat zich vervolgens organisch ontplooit. In beide gevallen gebeurt dat in een vierdelig format, waarbij de delen op een vergelijkbare manier in elkaar grijpen. Er zijn ook verschillen. De symfonie is de gepassioneerde zoektocht van een componist die zijn demonen wil uitbannen. Met als uitkomst een glorieuze finale, waarvan iedereen het begin kent. Zing maar mee: If I had words to make a day for you…. Het Vierde Pianoconcert - het minst bekende van Saint-Saëns’ pianoconcerten - staat daar als bleek marmer tegenover. Juist daarom zou het herontdekt moeten worden, aldus pianist Jean-François Heisser. Dirigent François-Xavier Roth ziet Saint-Saëns' pianoconcerten (vijf stuks) het liefst als één geheel, met een eigen geluid en esthetiek voor ieder concert afzonderlijk. (HJ)