De kwieke zeventigers van hardrockband Deep Purple wisten aanvankelijke niet zo goed wat ze aanmoesten met hun door pandemische perikelen schoongeveegde agenda’s. Wel waren ze het erover eens dat ze niet achterover wilden gaan zitten. Producer Bob Ezrin suggereerde een coveralbum op te nemen. Dat Ezrin’s idee danig in de smaak viel bij de band, wordt bij het horen van de eerste noten op Turning To Crime al duidelijk. De 53-jarige band houdt zich twaalf nummers lang op haast therapeutische wijze met maar één ding bezig: lol maken. Om te beginnen is er de repertoirekeuze. Rockklassiekers als Oh Well ( Fleetwood Mac ) en White Room ( Cream ) kleurt de band diep paars, maar ook onverwachte nummers als het komische The Battle Of New Orleans worden met verve ‘Purpleized’. Dan is er nog de energie waarmee de band speelt. Het vijftal klinkt als een club hyperactieve pubers waar ze zelf zonder problemen de opa’s van hadden kunnen zijn. Het plezier en de humor van de oude rockers werkt zonder meer aanstekelijk. (JV)