Ali Ibn Nafi, bijgenaamd Zyriab (de merel), was een negende-eeuws Irakees hofmuzikant, geroemd om zijn composities en zijn virtuoze spel op de oud (Arabische luit). Hij had grote invloed op het culturele klimaat van het Zuid-Spaanse Córdoba, destijds hoofdstad van het Islamitische Kalifaat. Paco de Lucía droeg zijn inmiddels canoniek geworden - en opvallend genoeg zijn meest jazzy - plaat Zyryab (1990) al op aan de muzikant. Ook de virtuoze Franse flamencogitarist Juan Carmona, zoon van Spaanse immigranten, brengt een hommage aan dit historische figuur. Op het conceptalbum Zyriab 6.7 volgt Carmona de artiest op zijn meer dan 6,7 duizend kilometer lange reis van Bagdad, via Syrië en Tunesië naar Córdoba. Op mooi uitgewerkte wijze fuseert hij Zuid-Spaanse flamenco met Midden-Oosterse muziek en instrumenten. Waar dit soort pogingen soms de duizend-en-één-nacht-clichés niet ontstijgt, duikt Carmona meer de diepte in. Zeker de vocale bijdragen van Algerijnse zangeres Kawthar Meziti en zanger/instrumentalist Ptit Moh verlenen deze fusie een zekere authenticiteit. Samenwerkingen met flamencogrootheden als Duquende, El Pele en Dorantes en de Libanese trompettist Ibrahim Maalouf maken de plaat tot een eerbetoon van hoge kwaliteit, dat ondanks de vele gasten als een boeiend en coherent geheel klinkt. (JV)