The Delines uit Portland zijn nou typisch zo’n band die je als recensent doet graven naar de beste manier om de muziek te duiden. ‘Filmisch’, wordt daarbij nogal eens gebruikt. Muziekweb hield het in zijn beschrijving van het tweede bandalbum The Imperial (2019) op ‘donkere country soul’. Hopelijk prikkelt het de nieuwsgierigheid. Want deze opvolger is nou typisch zo’n album dat het verdient om door een groot publiek ontdekt te worden. Zoals dat in 2020 gold voor U Kin B The Sun van Frazey Ford en in 2021 voor Ignorance van The Weather Station . Platen die op een organische, onnadrukkelijke manier onder je huid kruipen. Draaide het op debuut Colfax uit 2014 om de gelijknamige avenue dwars door Denver, op The Sea Drift staat de Texaanse Golfkust centraal. Daar situeert de begenadigde liedjes- annex romanschrijver Willy Vlautin (ex- Richmond Fontaine ) deze keer zijn miniatuurverhalen over losers, dronkaards en hulpelozen, die zangeres Amy Boone onbeschrijfelijk prachtig bezingt. Als Dusty (Springfield) in Memphis , is een eerder gebruikte, fraaie duiding, maar wel rond drie uur ’s nachts’. (RME)