De composities van dit album zijn echte evergreens. Ze behoren tot Vaughan Williams’ meest gespeelde werken. Bijzonder is dan weer dat het om bewerkingen voor orgel gaat, het instrument waar Vaughan Williams kennelijk een haat-liefde verhouding mee had. Vaughan Williams was van 1895 tot 1899 organist en koordirigent van St Barnabas in Londen, maar niet dol op deze functie. Alleen al daarom is deze cd de moeite waard, omdat Vaughan Williams’ orgeloeuvre niet heel groot is. Je moet er alleen wel het instrument voor hebben om zoiets als de Vijfde Symfonie geloofwaardig te vertalen naar de mogelijkheden van het orgel. Dat is dus heel goed gelukt met de plooibare klank van het Father Willis orgel van Truro Cathedral. Organist David Briggs vertelt hoe hij in een droom toestemming aan Vaughan Williams vroeg om de Vijfde Symfonie op orgel te mogen spelen. Helaas was hij al weer wakker voordat de componist, gekleed in een veel te ruime blauwe pyjama, hem antwoord kon geven. (HJ)