Eindeloze, wonderschone en sfeervolle neoklassieke muziek! Op dit album - vertaald als ‘vroeger en nu lijkt oneindig’ - verbeeldt de Italiaanse componist Federico Albanese het verstrijken van de tijd en van herinneringen in een verstilde sfeer van oneindigheid. Zijn muziekstijl is een culminatie van alle muzikale ervaringen die hij vanaf zijn jeugd heeft opgedaan. Als kind begon hij met klassieke piano, vervolgens studeerde hij jazzklarinet, als puber speelde hij basgitaar in rockbands en daarna raakte hij in de ban van ambient en new age. Zijn jarenlange bijbaantje op een filmset gaven hem inzicht in het verbinden van het visuele met het muzikale. Zijn relatie met de indie/alternative singer-songwriter Jessica Einaudi werpt ook muzikale vruchten af. Kortom, Albanese is breed geschoold. Met mooie gastbijdragen van Marika Hackman en Ghostpoet. (SvdP)