Het gros van de hedendaagse jazz is nog steeds gebaseerd op Amerikaanse blues, Europese volksmuziek, en alles daar tussenin. De laatste decennia vindt ook jazz met wortels buiten dat spectrum een weg naar de internationale podia. Bekende voorbeelden zijn Ibrahim Maalouf , die Arabische invloeden in zijn spel verwerkt, en de bassist Avishai Cohen , die hetzelfde doet met traditioneel Israëlisch repertoire. De jonge muzikanten van Caïro Jazz Station presenteren op hun gelijknamige plaat een niet-alledaagse combinatie van instrumenten. De saz (een populair snaarinstrument in het gehele Midden-Oosten), de darbuka (een percussie-instrument) en de accordeon vormen - samen met de meer gebruikelijke contrabas - een boeiende en intrigerende samenklank. Met muzikanten uit Egypte, Turkije, Portugal en Italië, die elk hoorbaar een stukje van hun eigen cultuur toevoegen, is deze plaat gerust een boeiende reis te noemen. Ze spelen contemplatieve thema’s en improvisaties met een mooi open en minimaal geluid, waarmee met hetzelfde gemak Westerse als Midden-Oosterse toonladders worden toegepast. (JV)