De troubadours-achtige traditie van de Malinese griots wordt van generatie op generatie doorgegeven. De afgelopen decennia heeft een aantal van deze griots ook buiten de landsgrenzen bekendheid verworven. Zangeres en zakenvrouw Oumou Sangaré is daar een van de meest prominente voorbeelden van. Nadat er in 1989 zo’n 200.000 cassettes van haar debuut Moussolou werden verkocht, veroverde ze in rap tempo de rest van de wereld. Het grote bereik dat ze aan haar faam te danken heeft, zet ze in om te strijden tegen onder andere de wijdverspreide polygamie in haar thuisland. Op Mogoya (2017) experimenteerde ze erop los met elektronica en beats, maar Timbuktu laat een terugkeer naar een traditioneler geluid horen. Het is een dansbaar, opgewekt en vooral toegankelijk album, waarop pakkende gitaar- en bassmelodieën domineren. Ook ditmaal zit er een maatschappelijke boodschap in haar werk en bezingt ze de beklagenswaardige staat waarin de eens zo luisterrijke stad Timboektoe zich bevindt. (JV)