Er is geen bijzonder grote voorkennis voor nodig om te concluderen dat de Britse meestergitarist Eric Clapton zwaar beïnvloed is door de blues. Zowel in zijn songs als gitaarsolo’s is de blues aanwezig - zij het prominent op de voorgrond of verstopt achter een heftiger rockgeluid. Maar dat Clapton als witte Brit met zoveel zelfvertrouwen een authentiek bluesgeluid weet te creëren, is zeker niet vanzelf gegaan. Een groot deel van zijn ontwikkeling als gitarist heeft hij te danken aan het minutieus bestuderen van grote bluesmuzikanten als Robert Johnson en Albert King . Ondanks deze fascinatie duurde het nog tot 1994 voordat Clapton From The Cradle uitbracht, zijn eerste album met uitsluitend blues. Tijdens de bijbehorende tournee speelde hij naast het materiaal van de plaat nog vele andere blues-klassiekers. Regisseur Martin Scorses maakte een documentaire over deze periode, die in 1995 slechts éénmaal is uitgezonden. Eeuwig zonde, want de muziek die zowel in de documentaire Nothing But The Blues , als op dit bijbehorende album te horen is, toont op prachtige wijze Claptons grote liefde voor de blues. (JV)