Edward Elgar was de belangrijkste Britse componist van, ruwweg, het Edwardiaanse tijdperk (1901-1914). En dat terwijl hij kampte met gevoelens van minderwaardigheid en wrok die hij feitelijk nooit heeft overwonnen. Het gaf zijn muziek een dubbele uitstraling. Enerzijds pracht en praal, het Edwardiaanse tijdperk waardig. Anderzijds de introverte expressie van katholieke oratoria als The Dream of Gerontius . De meeste muziekliefhebbers kennen Elgars Enigma Variations . En dan vooral de prachtige Nimrod variatie, waarvan we hier een orgelbewerking horen. Nimrod was een obscure bijbelse figuur die een groot jager wordt genoemd. Voor Elgar was deze mythische figuur een knipoog naar August Jaeger, zijn contactpersoon bij uitgeverij Novello. De Eerste Orgelsonate componeerde Elgar voor het bezoek van een groep Amerikaanse kerkmusici aan Worcester. Die eerste uitvoering zou naar verluidt een rommeltje zijn geweest, omdat Hugh Blair (Elgars assistent en opvolger als organist in Worcester Cathedral) maar vier dagen de tijd had om het omvangrijke werk in te studeren. De Tweede Sonate is een arrangement van Elgars Severn Suite voor brassband. Het door Ives geautoriseerde arrangement werd gemaakt door Ivor Atkins, die weer de opvolger was van de voornoemde Hugh Blair. Tom Winpenny bespeelt hier het door 'father' Willis in 1892 omgebouwde orgel in Hereford Cathedral. Elgar onderhield warme banden met deze locatie, dankzij zijn vriendschap met de organist George Robertson Sinclair. (HJ)