Hij loopt al een tijdje mee in het Rotterdamse muziekcircuit: gitarist, zanger en songwriter Conrad Freling. Zo speelde hij begin jaren nul gitaar in de stonerband Wallrus en is hij tegenwoordig lid van de rock-noir band Seven Stars Over Sicily . Maar Freling is ook een muziekliefhebber met veel kennis van de meest obscure artiesten en albums uit de jaren 60 en 70. Die liefde vindt nu een weg naar Never Gonna Change The World, dat hij zo goed als alleen inspeelde en opnam. Een echt solo-album vol melancholieke en melodieuze barokpop. Met nummers als Astronaut, Northface Of The Eiger en New York City lijkt het geheel wel een tekstuele en muzikale wereldreis, met voor ieder nummer wel een verrassend arrangement. Het is jammer dat hij als zanger de flexibiliteit en het charisma mist waar zijn liedjes om vragen. Nu draait hij soms wat onzeker om de noten heen. Een echte verademing wordt Never Gonna Change The World dan ook pas als hij bijstand krijgt van de meer puntig zingende Bette Chindler. (MR)