‘Hun schijnbaar achteloze of coole attitude beklijft niet een album lang’, schreef Muziekweb in april 2020 over het debuut van indierockband Sorry uit Noord-Londen. Ook op deze opvolger is de mix van artrock en post-punk van het jeugdige vijftal weer gedrenkt in ironie en zelfspot. Die houding heeft als nadeel dat het gevoel van ‘het kan ons allemaal niks schelen’ kan overslaan op de luisteraar. Zeker als liedjes ook na meerdere draaibeurten blijven klinken als los zand, zoals Tell Me, I Miss The Fool of Hem Of The Fray. Als het daarentegen allemaal – al dan niet toevallig – precíes op z’n plaats valt, is het genieten geblazen op Anywhere But Here. Zoals in Quit While You’re Ahead (een ingetogen duet van de jeugdvrienden annex bandleiders Asha Lorenz en Louis O'Bryen), het fraaie (en vrijwel ironieloze) There’s So many People That Want To Be Loved en met name de ijzersterke openingstrack Let The Lights On, dat qua melodie en Lorenz’ zang doet denken aan de onvolprezen Yeah Yeah Yeahs . (RME)