De eminente Franse elektronische artiest Jean-Michel Jarre brengt met zijn 22e album een ode aan de in 2017 overleden Pierre Henry . Deze Franse experimentele componist wordt vooral gezien als een van de grondleggers van de musique concrète of het toepassen en verknippen van bandopnames van geluiden en stemmen in composities. Jarre zal altijd de maker blijven van het baanbrekende elektronische album en zijn magnum opus Oxygène (1976) waarvan er miljoenen exemplaren over de toonbank gingen. De zalvende synthmelodieën van dit werk klinken slechts sporadisch terug op Oxymore. Jarre laat ditmaal vooral horen dat techno en trance niet ongemerkt aan hem voorbij zijn gegaan en verwijst naar Henry met vaak hectische stemmensamples. Hij besteedde veel aandacht aan de geluidskwaliteit, met bijvoorbeeld het gebruik van een binaural of gescheiden stereosysteem, wat Oxymore vooral op de koptelefoon tot een waar hoorspektakel maakt. (MR)