Hij blijft behoren tot de voorhoede van het Nederlandse lied, de veel bewonderde en invloedrijke Haarlemse zanger en liedjesschrijver Boudewijn de Groot. Dat bewijst hij opnieuw met het stemmige album Windveren. Maar de cd is ook een eerbetoon aan deze late 70er, omhuld door een hardcover boek waarin popjournalist Robert Haagsma praat met vrienden en bewonderaars als George Kooymans en Dave von Raven (The Kik) die ook meewerkten aan het album, naast radiomakers Bart Kranenbarg en Frits Spits en natuurlijk De Groot zelf. Op Windveren laat De Groot horen nog steeds geen gezwollen taal en gekunstelde rijmelarij nodig te hebben om intiem en zelfs nog verontwaardigd (in de protestliederen Aarde en Enge Mannen) te klinken. Met zijn rustieke en warme stemgeluid laat hij het Nederlands soepel dansen en zwieren. In het prachtige Vals Licht klinkt dat bijna jazzy. De melancholie is voelbaar in voornoemd nummer of het mijmerende Hoe Meer Ik Dichterbij kom. Boudewijn de Groot op zijn best. (MR)