Christine and the Queens schopte het met zijn frisse muziek en spetterende liveshows tot een van de meest opwindende electropop-acts van de afgelopen jaren. Naast pakkende songs had hij thematisch interessante liedjes, over onderwerken als identiteit en gender. Voorafgaand aan de release van hun derde album laat de artiest weten hij/hem voornaamwoorden te gebruiken, passend bij de masculiene uitstraling waarmee Christine Heloïse (of simpelweg Chris) zich presenteert. Op Redcar Les Adorables Êtoiles horen we een andere Chris, die deze keer wat koeler uit de hoek komt. Minder uitbundige popmuziek, maar langzame en broeierige electro- en synthpop, waarin Heloïse op indringende wijze zingt. Let ook op de prachtige meerstemmige zang. De spanning blijft daarbij flink onder de oppervlakte borrelen en er is ruimte voor experiment. Geen hitjes dus deze keer, maar wat is dit een bloedmooie plaat. (JvQ)