Toen de jonge Tor Marie uit Leicester in haar eentje een concert bezocht, schold iemand haar uit voor ‘Billy Nomates’ (‘Billy Zondervrienden’). Zij adopteerde het als geuzennaam en alter ego voor haar eigen muzikale uitingen. Het is een verhaal waarmee Marie erkende solo-concertbezoekers als ondergetekende meteen voor zich inneemt. Te meer daar ze – inmiddels opererend vanuit Bristol – muzikaal ook nog flink wat in haar mars blijkt te hebben. Dat was al te horen op haar felle, door Portishead s Geoff Barrow geproduceerde debuutalbum uit 2020 en in het nummer Mork n Mindy van inspiratiebron Sleaford Mods (2021). Maar met opvolger Cacti gaat Billy Nomates bedachtzamer te werk. Intelligent mengt ze, op zich bekende ingrediënten uit punkpop, jaren 80 synthpop en post-punk tot iets geheel eigens, dat vervolgens tóch vertrouwd klinkt. Dat gevoegd bij haar kwetsbare teksten (‘how will I last, I don’t make friends so fast’, zingt ze in Fawner), maakt Cacti tot een vreemd fascinerende plaat van een underdog die terugvocht, en won. Billy heeft er – minstens – een mate bij: (RME)