Op Sam Smiths vorige album Love Goes (2020) koos de Britse artiest voor een meer dance-gericht geluid en werd de soul grotendeels achterwege gelaten. Op Gloria brengt Smith echter weer een potpourri van stijlen als soul, r&b, dance, disco en popmuziek. Zelf zegt Smith dat de nummers op dit album voortkomen uit emotionele, seksuele en spirituele bevrijding. Muzikaal lijkt die bevrijding toch niet helemaal te zijn doorgekomen. Smith lijkt geen duidelijke keuze te kunnen maken tussen dansbare pop en gevoelige ballads. Hoewel Gloria een paar puike popliedjes kent (zoals het heerlijk duistere Unholy met Kim Petras), raken de verwijzingen naar serieuze thema’s een beetje zoek in de overvolle productie. Met tevens een hoop intieme en persoonlijke onderwerpen, heeft Gloria het hart op juiste plek, al lijkt de juiste focus te ontbreken. (JvQ)