Pavane pour une Infante défunte is een compositie oorspronkelijk voor piano geschreven. Het stuk werd gecomponeerd in 1899 en georkestreerd in 1910. Deze compositie kreeg een vaste populariteit. De componist verklaarde dat hij geen enkele speciale bedoeling had toen hij dit werk die titel meegaf. Hij vond gewoonweg dat het zeer goed klonk. Op een dag zei Ravel tegen een pianist die het stuk aan het spelen was: "In het vervolg moet u eraan denken dat ik een pavane geschreven heb voor een overleden prinses, maar geen dooie pavane voor een prinses". Ravel was zelf niet zo erg ingenomen met deze compositie. Hij vond de vorm te flauw en teveel beïnvloed door Chabrier.
Meer informatie
Je leent deze bladmuziek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.