De musical "Miss Saigon", het derde succesvolle project van componist Claude-Michel Schönberg en librettist Alain Boublil na "La Révolution Française" en "Les Misérables", vertoont in meerdere opzichten duidelijke overeenkomsten met Puccini's opera "Madame Butterfly", of liever gezegd: Miss Saigon is een moderne versie van het Butterfly-verhaal, net zoals "West Side Story" een hedendaagse weergave is van de Romeo en Julia tragedie. In "Miss Saigon" ontmoet Chris, een Amerikaanse marinier, het meisje Kim in een nachtclub in Saigon, tegen het einde van de Amerikaanse interventie in Vietnam, april 1975. Ze worden verliefd op elkaar en treden al spoedig daarna in het huwelijk. Hun relatie is echter van korte duur: De Amerikaanse marine moet hals over kop Saigon verlaten, en in een spectaculaire scène (met een 'echte' helikopter op het podium) wordt Chris geëvacueerd uit de Ambassade en blijft Kim ontredderd achter. Kim is in verwachting geraakt en na de geboorte van hun zoontje Tam neemt ze de wijk naar Bangkok, in de hoop op een betere toekomst. Hier ontmoet ze Chris opnieuw, maar hun weerzien brengt niet datgene waar ze 3 jaar lang op gewacht heeft: Chris is inmiddels hertrouwd in de V.S., nadat hij zich met moeite van zijn traumatische oorlogservaringen heeft kunnen ontdoen. Na een dramatische confrontatie tussen Kim en Ellen, de vrouw van Chris, eist Kim dat Tam met z'n vader meegaat naar de V.S. om hem een betere toekomst te kunnen garanderen, waarna ze zich van het leven berooft. Net als Puccini gebruikt Schönberg veel oosterse invloeden in zijn muziek, zowel thematisch als qua instrumentatie, om het contrast tussen de twee verschillende culturen te versterken. De muziek is volledig doorgecomponeerd (d.w.z. zonder dialogen) en de talrijke lyrische songs vertonen onmiskenbaar opera-invloeden