Met haar vierde album Leon geeft Dom La Nena haar werk een interessante wending. Op voorgaande platen, zoals het mooie Tempo (2021), was haar cello ook te horen, maar altijd in de context van ingetogen indiepopliedjes. Leon is de naam die de Braziliaanse aan haar cello heeft gegeven en ook het instrument dat op deze plaat de hoofdrol speelt. Sterker nog, Leon is haar eerste instrumentale album. Daarmee plaatst La Nena zich in de traditie van neoklassieke (film)componisten als Hildur Guðnadóttir en Yann Tiersen . Haar muziek klinkt bijzonder verhalend en nodigt uit tot mijmeren. Ze neemt de tijd voor de bogen in haar dynamiek, maar zorgt er tegelijkertijd voor dat haar melodieën herkenbaar en duidelijk gestructureerd zijn. De instrumentale composities op Leon staan zodoende niet eens zo heel ver af van haar gezongen liedjes. (JV)