In Times New Roman… markeert het einde van de albumtrilogie die in 2013 begon met …Like Clockwork en werd opgevolgd met Villains (2017). Waar die twee albums een wat meer gepolijste geluid lieten horen, worden op dit achtste album de rauwe randjes weer flink opgevoerd. Nieuwe paden worden daarbij niet bewandeld, maar de groep rondom Josh Homme grijpt juist terug naar de blues- en stonerrock uit hun vroegere werk. De kenmerkende ronkende gitaren zijn er in overvloede, waardoor het geheel weer lekker zwaar en agressief klinkt. Van invloed was de turbulente periode uit Hommes leven, waarin hij afscheid moest nemen van zijn goede vriend Mark Lanegan , de nasleep van zijn scheiding met Brody Dalle moest verwerken en werd geopereerd aan kanker. De razernij wordt hoog opgevoerd in nummers waarin sterk wordt gespeeld met spanningsopbouw. Melodieus gitaarwerk, schurende riffs, tikkend drumwerk en Hommes laaiende manier van zingen maken dit tot een van de beste QotSA-albums uit hun oeuvre. (JvQ)