Loupe is een betrekkelijk nieuwe naam in het Nederlandse indielandschap. Maar wel eentje met een behoorlijk heftige geschiedenis. Die voert meer dan tien jaar terug en kende in 2017 een eerste hoogtepunt, toen voorganger Dakota het schopte tot Popronde-talent. Het veelbelovende debuutalbum Here’s The 101 On How To Disappear verscheen in 2019 en riep in de media onvermijdelijke vergelijkingen met Warpaint op. Toen sloeg het noodlot toe. Zangeres Lisa Brammer bleek te lijden aan borderline en een depressie. Na verloop van tijd pakten de overgebleven bandleden de draad weer op als Loupe, met de nieuwe zangeres Julia Korthouwer. Met haar even karakteristieke als plezierige stem voegt zij onmiskenbaar iets toe aan het sprankelende indiegeluid van Loupe, waarvoor ook in Engeland een luisterend oor moet zijn. De dromerige opener I Keep Changing knipoogt naar het ook al zo toffe debuut van Robin Kester , maar elders komt dit Amsterdamse kwartet pittiger uit de hoek. Luister maar eens naar het uitgesponnen shoegaze-nummer Holding Me Too Tight. Met z’n in elkaar vervlochten bas- en gitaarlijntjes bewijst het Warpaint-achtige My Hands intussen dat de oude Dakota-dagen nog niet vergeten zijn. Mooi. (RME)