Karl Eugen was negen jaar oud toen hij zijn vader, de hertog van Württemberg, verloor. De jongen werd opgevangen aan het hof van kroonprins Frederik, de latere koning Frederik de Grote. Hier leerde Karl Eugen het klavierspel van Carl Philipp Emanuel Bach. De jongen had kennelijk talent. Bach droeg althans een aantal belangwekkende sonates aan hem op. Deze waren Bachs afscheidsgeschenk, toen de inmiddels 16-jarige leerling naar Württemberg terugkeerde om zijn verantwoordelijkheden als hertog op zich te nemen. De zogenaamde Württembergische Sonaten (1742-44) verschenen in 1744 in druk in Neurenberg. Samen met de Preussische Sonaten (1742) vormen ze een mijlpaal in de geschiedenis van de klaviermuziek. Ze zijn als het ware de schakel tussen de meerdelige klaviersuites van vader J.S. Bach en het latere driedelige sonate-type van Mozart. Pianist Keith Jarrett is zowel vertrouwd met jazz als met klassiek. In zijn interpretaties van Bachs Wohltemperierte Klavier horen we een pianist die de muziek het liefst voor zichzelf laat spreken. De Württembergische Sonaten laten een andere wereld horen dan die van vader Bach. Bij de zoon heerst het sentiment, zoals dat halverwege de 18e eeuw in de mode was. Keith Jarrett weet die sentimenten subtiel te brengen, zonder te overdrijven. En dan te bedenken dat deze fraaie studio opnames sinds 1994 hebben gesluimerd, kennelijk ergens ten burele van ECM Records. (HJ)