Toen Mark Linkous zichzelf in 2010 van het leven beroofde, waren deze veertien, door Steve Albini opgenomen songs al voor een groot deel klaar. Dat het vervolgens dertien jaar heeft geduurd voor ze verschijnen, zegt veel over de manier waarop Linkous’ broer Matt (hier tevens te horen als gitarist) ze heeft bewerkt. Liefdevol en met veel oor voor detail. En dus horen we op Bird Machine afwisselend stevige nummers met scheurend gitaarwerk en de zwaar vervormde stem van Linkous (opener It Will Never Stop, I Fucked It Up) en lieflijke deuntjes die vooral drijven op piano, elektronische instrumenten en kopstem. En wat klinkt het vertrouwd om de getroebleerde Amerikaan te horen zingen over vogels, geesten en chaos. Het enige dat eigenlijk ontbreekt, is een kraker à la Someday I Will Treat You Good (van debuut Vivadixiesubmarinetransmissionplot uit 1996) of Chaos Of The Galaxy/Happy Man (van hoogtepunt Good Morning Spider uit 1998). Niettemin is het postume Bird Machine een écht Sparklehorse-album geworden. (RME)