Droomvoeding voelt als een toepasselijke titel voor dit vierde album van de in Brussel wonende rapper/vocalist Brihang (Boudy Verleye, 1993), die met voorganger CASCO (2019) hoge ogen wist te gooien. De plaat staat namelijk vol dromerige synthesizers en toetsen, waarover Brihang met ingetogen (maar soms oplaaiende) vocalen reflecteert op een nieuwe levensfase. Op de samenhangende en experimentele hiphop-producties vertelt hij introspectief over (omgaan met) verandering, acceptatie, vaderschap, liefde, het zoeken naar balans en twijfels over levensinvulling. Zo bevraagt hij op het geestdriftige (en licht beklemmende) Cut Op De Set zijn relatie met het artiest-zijn: “Waarom doe ik wat ik doe? Waarom is het nooit genoeg? / Misschien kan ik mezelf weer sussen met een lied, en vluchten in de rol als artiest.” Het zijn dergelijke overpeinzingen die van Droomvoeding een persoonlijk en eerlijk album maken, zonder voorspelbaar te worden. (SD)