Saxofonist, dirigent en arrangeur Jasper Staps beweegt zich vooral in, zoals hij het zelf noemt de Nederlandse lichte muziek. Hij werkte voor onder andere Trijntje Oosterhuis en Wende en uit zijn liefde voor het 20e -eeuwse radio-orkest Skymasters met het Paradox Jazz Orchestra . In dat laatste gezelschap duikt ook de minstens zo breed georiënteerde pianist Rembrandt Frerichs op. Het duo laat op The First At Last vooral hun liefde voor 20e -eeuwse west coast jazz en cool jazz horen. Even gedistingeerd als geinspireerd klinken zij in een mix van eigen composities, naast werk van onder andere Strayhorn en Porter . In het naar Take Five lonkende Melodie Antique is een link naar Dave Brubeck (naast het Modern Jazz Quartet ) snel gemaakt, maar de groep weet de vijfkwartsmaat helemaal naar hun hand uit te bouwen. Frerichs lijkt nog eens extra inspiratie te putten uit de vol en rond klinkende Erard piano uit 1903 die hij bespeelt, maar het hele album heeft een organische en naturelle klank. Hierin komt ook het warm meanderende spel van Staps helemaal tot zijn recht. Juist de rustieke sfeer en afwezigheid van ieder vorm van ‘modern creative’ maakt dit debuut ijzersterk. (MR)