De Antilliaanse Suite is een driedelig werk geïnspireerd door de muziek van de Nederlandse Antillen. Voor deze compositie gebruikte Kees Vlak geen originele volksmuziek. Alle thema's en melodietjes, die de vrolijke ongecompliceerde sfeer van de Zuid-Amerikaanse muziek oproepen, zijn dus eigen vinding. Elk deel kreeg de naam van één der belangrijkste eilanden uit de archipel als titel. Alhoewel dit niet de bedoeling was van de componist kunnen we ons, dankzij de muziek een beeld van elk eiland voor de geest halen. Op Aruba, deel een, staat de tijd stil onder een brandende zon. Onbekommerd, zoals het vlotte tempo van een Creoolse wals, volgen de dagen elkaar op. Bonare, deel twee, is een tropisch paradijs onder hoge, traag wuivende palmen. Een langzaam melodieus thema met soms een virtuoze omspeling, brengt ons in een sfeer van volmaakte rust. De bekkens spelen een belangrijke rol in het uitbeelden van de branding van de oceaan die het hele eiland omspoelt. Het derde deel is opgevat in een beweging die ons doet denken aan Latijns-Amerikaanse dansen zoals calypso en mambo. Het vele koper en slagwerk sleept ons, als in een roes, mee door een carnaval op Curaçao