Schumann componeerde vier symfonieën in een periode van zo'n negen jaar. De Symfonie nr.1 ontstond in 1841. Nog datzelfde jaar volgde een tweede symfonie. Het werk had echter geen succes, waarop het in de bureaula verdween. Vandaar dat de daarop volgende (feitelijk derde) symfonie (1846) de geschiedenis inging als Symfonie nr.2. Symfonie nr.3 (feitelijk nr.4) volgde in 1850. De achtergehouden tweede symfonie uit 1841 werd tien jaar na dato aan een revisie onderworpen om gemakshalve als Symfonie nr.4 in première te gaan in 1852. Vergeet deze warrige chronologie. Deze cd bevat de beide symfonieën die een sfeervolle bijnaam hebben gekregen. De Symfonie nr.1 werd geïnspireerd door het aanbreken van de lente, vandaar de bijnaam Frühlingssinfonie. Schumann schetste de symfonie in een kennelijk manische vlaag van inspiratie in slechts vier dagen tijd. De Derde Symfonie, bijgenaamd Rheinische, ontstond nadat Robert en Clara Schumann een dagje uit waren geweest in het Rijnland. Ook Bach moet een inspiratie zijn geweest, getuige het strenge contrapunt van het vierde deel. Directe inspiratie voor deze plechtige muziek was een ritueel in de kathedraal van Keulen in aanwezigheid van de kardinaal. In de finale breekt de zon door, alsof het volk vanuit de donkere kathedraal het kerkplein bestormt. (HJ)