‘Knap is hoe Hackman op drie albums haast totaal verschillend klinkt, maar dat steeds met een minder is meer insteek weet te bewerkstelligen.’ Zo concludeerde Muziekweb in 2019 naar aanleiding van Any Human Friend , het derde album van Marika Hackman. Op deze opvolger trekt de Britse singer-songwriter deze lijn voor de helft door. De tien nummers op het betrekkelijk korte Big Sigh laten namelijk een grote verscheidenheid horen: Van de verstilde, Erik Satie -achtige pianoklanken van The Lonely House, via het met vervreemdende elektronica versierde Vitamins tot de grote refreinen van de singles No Cafeine, Big Sigh en Slime. Met name in dat laatste nummer stapelt Hackman laag op laag en neemt ze dus afstand van de eerdere insteek ‘minder is meer’. Het resultaat is op het eerste gehoor misschien een beetje rommelig. Maar de kwaliteit van de meeste songs moet nieuwe fans kunnen opleveren. En terughoudende fans-van-het-eerste-uur uiteindelijk over de streep kunnen trekken. (RME)