Op hun debuut reikt de Londense vrouwengroep The Last Dinner Party meteen naar grote hoogten. Hun muziek is groots, over de top en rijkelijk gearrangeerd. Je hoort barok, progrock en indiepop terug in hun geluid. De rijk georkestreerde nummers zwieren met een plezierig tempo van links naar rechts terwijl de band mijmert over verschillende facetten van liefde, maar op andere momenten juist hun pijlen richten op onderwerpen als gender en vrouw-zijn. Net als de onderwerpen schiet de groep met hun gelaagde productie verschillende kanten op, hoewel het soms iets te overdadig en daarmee onoverzichtelijk wordt. Wel werkt de energie die deze vijf vrouwen opwekken aanstekelijk en geven ze hun album een vrijgevochten en theatrale ondertoon mee die prikkelt en urgentie uitstraalt. (JvQ)